Bawarskie pejzaże

Moja pierwsza relacja z Bawarii [tu], majowa, a tym razem okołoświąteczna.

Jak nie zakochać się w takim krajobrazie?
Podalpie - wymyśliłam przez analogię z Podkarpaciem. Góry ośnieżone jak trzeba, a dookolny krajobraz jesienny. Urzeka ukształtowaniem terenu, ale przede wszystkim kulturą. Za każdym zakrętem czyhają zabytki, charakterystyczne bawarskie domy,  galopujący na gniadoszach wśród pagórków mieszkańcy i pola z dumnymi, białymi czaplami. Tchnie spokojem.

Takie widoczki to codzienność. Przyjemnie jest zatrzymać samochód i wypić kawę na podzamczu.

Zachwyca mnogość malowideł naściennych. Najczęściej ściany domów zdobią sceny religijne lub z życia dawnej Bawarii. Nie ranią niczyich uczuć religijnych wszechobecne Madonny lub Ukrzyżowany. Dlaczego? - pytam w sercu Europy.

Rozczula taki widok. Zwyczajem bawarskim jest, że radością z powodu przyjścia na świat nowego członka rodziny, dzielą się szczęśliwi rodzice. Wystawiają przed domem bociana w towarzystwie baloników, ciuszków, ciepłych słów:)

Nie lubię siedzieć i jeść. Dzień bez wycieczki jest dniem straconym. Tym razem odkryłam zabytkowy, osiemsetletni Landshut. Nazwa oznacza ochronę kraju i wzięła się od wieży obronnej. Altstadt - ciąg uliczny pełen sztuki gotyckiej, podziemnych skarbów, kościołów. Był też świadkiem niecodziennego wydarzenia, jakim okazało się wesele Jadwigi Jagiellonki - córki króla Kazimierza Jagiellończyka - i księcia bawarskiego Jerzego Bogatego. Była to najhuczniejsza impreza średniowiecza. Cała świta z Cesarstwa Niemieckiego i Królestwa Polskiego zjechała do miasta, by ucztować przez sześć dni i nocy. Jeszcze dziś Bawarczycy organizują festyn, będący  repliką tego wydarzenia. Znamy wszyscy Oktoberfest, a kto słyszał o LANDSHUTER HOCHZEIT? W czasie czterotygodniowej zabawy można podziwiać pieczołowicie odtworzoną ceremonię wjazdu polskiej księżniczki, a także popisy kuglarzy, żonglerów, muzykantów, połykaczy ognia, chorągwiarzy... Rzadka to gratka, żeby zobaczyć burmistrza miasta  żebrzącego pod kościołem, a bywa tak, skoro wszyscy mieszkańcy przywdziewają średniowieczne stroje i bawią się na całego. Może nasze biura turystyczne winny wpisać to wydarzenie do swojego kalendarza, bo rzadko udaje się w jednym miejscu zobaczyć tyle polskich elementów - nasze barwy narodowe i orły Jagiellońskie!

Młoda para zajechała do zamku Trausnitz i choć piękna Polka nie cieszyła się długo szczęściem rodzinnym, bo mąż okazał się hulaką, warto tę imprezę przywrócić na karty naszej historii.

Trasa spaceru wiedzie obok Bazyliki Kolegiackiej św. Marcina. Wewnątrz możemy podziwiać las gotyckich kolumn, "żywy krzyż", kamienne ołtarze, a jeśli nie zdecydujemy się na wejście, to i tak docenimy górującą nad miastem najwyższą ceglaną wieżę świata!
Dlaczego warto zapamiętać to miasto? Bo bawarscy wychodźcy z Landshut założyli w średniowieczu nasz Łańcut! A w czasie okupacji Niemcy wrócili do tej nazwy. Mieszkam tak blisko, wszak to podkarpacka ziemia, a nikt mi o tym związku nie powiedział... Uuuuu...

Przy wyjeździe taki obrazek. Jak się to ma do "Rzeszów - do zobaczenia"? Wolę te bawarskie zwyczaje.






W bawarski krajobraz wpisuje się też Dachau. O tym miejscu w następnym wpisie. Póki co, bawcie się! Życzę szampańskiego nastroju, a listki koniczynki niech przywodzą na myśl same szczęśliwe chwile.